Zijn er dingen die je mist, als zzp’er? Dat is een vraag die ik me aan het eind van mijn eerste kalenderjaar als zelfstandige ondernemer wel eens stel. Veel verder dan leuke collega’s kom ik dan eindelijk niet. En een kerstpakket? Ach, ook daarvoor zijn creatieve oplossingen denkbaar. Dus. Is het ontvangen van een kerstpakket[…]

Ondernemen betekent soms ook: risico’s durven nemen. Bij voorkeur risico’s, waarvan de eventuele schade te overzien blijft, zou ik daar aan toe willen voegen. En ik spreek uit ervaring. Want bij het schrijven van deze tekst, vrijdagochtend 4 december, kan ik toch wel stellen dat het idee om tegen betaling Sinterklaasgedichten te gaan schrijven, niet[…]

Als er één automerk is dat het momenteel moeilijk heeft, dan is het Volkswagen. Als er één sport is die het momenteel moeilijk heeft, dan is het de atletiek. En toch … rijden Olympische sporters – en dus ook topatleten – in Nederland nog altijd Volkswagen. Is dat een fraai staaltje marketing? Heeft NOC*NSF geen[…]

Waar mijn vorige blog nog een soort lofzang op mijn eerste vier maanden als zelfstandig ondernemer was, maak ik nu kennis met de minder leuke kanten van het niet langer in loondienst actief zijn: het betaalgedrag van opdrachtgevers. Oftewel balen van (te) laat betalen. Ruim twintig jaar lang wist je één ding zeker: rond de[…]

Ik werk inmiddels vier maanden voor mezelf. Als zzp’er dus. Dat lijkt me een mooi moment om eens even opzij te stappen en kritisch naar mezelf te kijken. Bevalt het leven als zelfstandig ondernemer me? Mis ik bepaalde dingen? Eén ding staat als een paal boven water: sinds ik vanuit huis werk is de koffie[…]

Het werd in Nederland een beetje ondergesneeuwd door de ‘bijna-winst’ van Tom Dumoulin in de Vuelta, maar er was het voorbije weekend sprake van een opmerkelijk sportfeit. De Italiaanse tennisster Flavia Pennetta won op haar 33ste de US Open en maakte prompt bekend ermee te stoppen. Mooier wordt het immers niet meer. Daar heb ik[…]

Wat hebben mijn woonplaats Vught, Beuningen, Emmen en het Belgische Tienen met elkaar gemeen? Het zijn allemaal plaatsen waar een ovonde ligt. Een wát? Een ovonde. En nee, dat is geen ovulerende blonde, of een overtollige zonde. Het is … (tromgeroffel) … een ovale rotonde.

Mijn eigen bedrijf, waarmee ik inmiddels bijna drie maanden actief ben, heet dus TDK Tekst. Die T, die D en die K staan simpelweg voor mijn initialen: Ton de Kort. Zo heet ik al 47 jaar, zo schrijf ik mijn paraaf en die letters lopen zo’n beetje als een rode draad door mijn leven.

‘Bon?’ Het kwam eruit zónder me aan te kijken, ongeïnteresseerd en onpersoonlijk. Oké: het was zaterdagavond, even na zevenen, maar dan nog zou je aan een willekeurige kassa van een willekeurige Albert Heijn verwachten – of misschien beter: hopen – dat er op een andere manier met de klanten gecommuniceerd wordt.

Tja. En dan ben je alweer bijna twee maanden actief met je eigen bedrijf. De tijd vliegt. Over vliegen gesproken: dat ga ik de komende dagen ook doen. Het is namelijk tijd voor vakantie. Welverdiend? Ik ben geneigd om te zeggen van wél. Maar toch …