Mijn eigen bedrijf, waarmee ik inmiddels bijna drie maanden actief ben, heet dus TDK Tekst. Die T, die D en die K staan simpelweg voor mijn initialen: Ton de Kort. Zo heet ik al 47 jaar, zo schrijf ik mijn paraaf en die letters lopen zo’n beetje als een rode draad door mijn leven. Nu ben ik niet de enige die zich van deze lettercombinatie bedient, uiteraard niet. De naam doet bij heel wat mensen belletjes rinkelen op het gebied van lang vergeten opslagmedia als cassettebandjes en videobanden. De Japanse elektronicareus overspoelde de wereld met die beeld- en geluidsdragers. Ik had ze uiteraard ook, in de periode waarin ik mijn liefde voor muziek opbouwde. Stapels TDK cassettebandjes lagen op mijn tienerkamer. Later kwamen daar ook de videobanden bij. De liefde bekoelde alleen wat in de periode waarin het bedrijf besloot om shirtsponsor te worden van Ajax. En dat was nou niet direct de voetbalclub waarbij ik, als rasechte Brabander, warme gevoelens kreeg. Dat mocht echter de pret niet drukken. Cassettebandjes van Sony of andere concurrerende firma’s kwamen er in huize De Kort simpelweg niet in.
Een TDK cassettebandje speelde zelfs nog een prominente rol, toen ik mijn vrouw ten huwelijk ging vragen. Via mijn memorecordertje, dat ik vroeger wel eens gebruikte voor interviews, had ik daarop met mijn meest gevoelige stem – Jan van Veens Candlelight was er niets bij – een romantisch gedicht ingesproken. Dat eindigde met ‘Dus lieverd, wil je met me trouwen?’. Ik had ervoor gekozen dat gedicht voor de voorzichtigheid maar op te nemen, omdat ik niet wist of mijn zenuwen rondom het momentum me anders in de steek zouden laten. De combinatie van dat cassettebandje in het deck met een verduisterde huiskamer, een groot hart van waxinelichtjes op onze salontafel én een glas champagne met de trouwring erin deed het hem. Dus ik ben altijd warme gevoelens bij TDK blijven houden.
Er was dan ook geen enkele twijfel, toen ik eenmaal besloten had om voor mezelf te beginnen. TDK Tekst. Dat moest het zijn. En niets anders. En dan ben je een paar maanden verder en dan duikt ineens dat andere TDK weer op. Als sponsor van de startnummers bij het WK in mijn andere grote liefde, de atletiek. In Beijing. Dat kan geen toeval zijn. Stel je nou eens voor, dat Dafne Schippers zometeen wereldkampioene wordt op de 200 meter, met mijn initialen op haar borst. Ik zie de foto al in alle media opduiken. Neem ik me meteen maar even voor om over pakweg een jaartje, wanneer TDK Tekst zich zo voorspoedig door blijft ontwikkelen als nù het geval is, een keertje de startnummers bij een atletiekwedstrijdje te gaan sponsoren. Je moet immers toch ergens beginnen met naam maken ..?