Overhemden. Ik heb er denk ik tussen de 35 en 40. In alle kleuren van de regenboog. Bijna allemaal van River Woods. Met streepjes, ruitjes en effen. Allemaal in maat 3XL en pasvorm tight fit. En allemaal met lange mouwen. Want die kun je tenslotte ook opstropen. Ik draag ze onder pakken en jasjes bij presentatieklussen, maar ook gewoon op een jeans. En ik trek toch zeker elke twee dagen een nieuw exemplaar uit de kast. De oplettende lezer zal begrijpen dat de wasmachine in Huize De Kort dus regelmatig voor een behoorlijk groot gedeelte met mijn overhemden gevuld is.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat al die overhemden al sinds jaar en dag worden gestreken door mijn liefhebbende echtgenote. Ik ben namelijk niet zo’n strijkheld, sprak hij met uitgestreken gezicht. Net zomin als ik een klusheld ben of gezegend ben met de spreekwoordelijke groene vingers. Ik draag mijn steentje aan het huishouden behoorlijk bij – ik doe boodschappen, ik kook, ik was en ik hang de was ook op – maar strijken: nee. En dan heb ik ook nog eens voldoende verantwoordelijkheidsgevoel in mijn donder om te beseffen dat het strijken van al mijn overhemden dus best een tijdrovende klus is. Zeker nadat vrouwlief me voorrekende dat ze gemiddeld tussen de 5 en 7 minuten bezig is met het strijken van één overhemd. Daarom was mijn interesse wel direct gewekt, toen ik hoorde dat Paul, de wederhelft van mijn schoonzus én een fervent overhemddrager – een soort van strijkmachientje bleek te hebben. Hij bleek graag bereid om dat uit te lenen, zodat wij eens konden kijken of het wat voor ons was. Het commentaar van mijn schoonzus – ‘O, dat herrie-ding’ – namen we daarbij voor lief.
Zo kon het dus gebeuren dat er twee dagen terug ineens een Cleanmaxx bij ons op de keukentafel stond. Compleet met gewichtjes, om onder aan het overhemd te hangen. En inderdaad behóórlijk luidruchtig. Maar eh … wie mooi wil zijn, moet pijn lijden: nietwaar? Het eerste overhemd ging erop, het apparaat ging aan en een minuutje of 10 later was het overhemd – een blauw-wit geruit exemplaar, keurig gestreken, met behulp van de warme lucht die het apparaat uitstoot. Het delen van een fotootje op Facebook leidde tot een aantal nieuwsgierige reacties van vrienden en vriendinnen, die benieuwd waren naar onze recensie. En uiteraard óók tot kritische opmerkingen over mijn gebrek aan strijkvaardigheid. Mea culpa. Eén van de reacties stelde dat een droger dit apparaatje onnodig maakte. Tja, laten we die nou net niet hebben en er ook geen plek voor in willen ruimen op onze binnenkort te verbouwen zolder. Een andere reactie stelde dat het machientje vooral handig was wanneer de overhemden in kwestie er direct vanuit de wasmachine op werden gehangen. Tot die conclusie waren wij ondertussen ook al gekomen. Een tweede test resulteerde dan ook in een tevreden vrouw des huizes. Die had namelijk de rest van de was gewoon op kunnen vouwen en ruimen, in de tijd dat de Cleanmaxx mijn overhemden droog en kreukvrij afleverde voor in de kledingkast. En die herrie: ach, die neem je dan voor lief. Wij hebben gelukkig een voorzolder, waar het apparaat prima een plekje kan vinden en waar een ouderwetse radio/cd-speler bovendien voor enig verbaal tegenwicht kan zorgen.
Resumé Overflakkee: we zijn er dus wel uit. Wij gaan een Cleanmaxx kopen. Het kreng is online te vinden voor prijzen van ergens tussen de 60 en 100 euro. Maar dat voelt als een investering die zich pijlsnel terugverdient. Een win-winsituatie dus, vooral voor mij. Zo heb ik én steeds keurig gestreken overhemden én een tevreden echtgenote. Wat wil je nog meer … De enige – lichte – twijfel in mijn hoofd ontstond toen een Facebook-vriend me er fijntjes op attendeerde dat er ook kreukvrije overhemden bestaan … Strike!
