Zal ik eens wat bekennen? Ik ben wel een snoeperd. Nog geen ouwe snoeperd, maar ik houd op zijn tijd wel van een stukje chocolade, een handje winegums of een andere lekkernij. Dat is me ook wel aan te zien, al dank ik mijn Bourgondische gestalte denk ik méér aan het te weinig sportief bewegen dan aan het teveel of te ongezond eten. Maar toch … daarover nadenken kan geen kwaad.
Sinds ik tot de wereld der zelfstandigen zonder personeel behoor ben ik regelmatig alleen thuis. Aan het werk. En dan ligt, naast de constante lokroep van mijn koffieapparaat, óók al het lekkers in de keukenkastjes van Huize De Kort op de loer. Daar probeer ik zo goed mogelijk weerstand aan te bieden, maar ook mijn vlees kent sterke en minder sterke momenten. En dus leek het me beter om de ideale oplossing te zoeken om niet in de verleiding te komen. Die bleek verbazingwekkend simpel: gewoon niet al dat lekkers in huis halen …
Nu ben ik natuurlijk ook nog eens vader van twee jongens in de groei, van 14 en bijna 10. Groot voor hun leeftijd en dat gaat gepaard met een bijpassend eetpatroon. En ook voor hun is het zaak om daarin de balans te vinden. Zo is mijn oudste een fervent chocoladeliefhebber (zal hij wel van zijn moeder hebben) en mikt zijn jongere broertje alles wat de firma Haribo ooit gemaakt heeft met groot gemak achterover. Wat minder snoepen leek dus een win-winsituatie. Maar we kennen allemaal die snackmomenten …
Uiteindelijk heb ik nu de oplossing gevonden. Snoepgroente. Nee: geen groentesnoep, maar andersom. Dus staan er sinds kort bakjes met kleine komkommertjes, radijsjes, tomaatjes en paprikaatjes op de aanrecht. De Heer des Huizes zorgt ervoor dat deze voorraad steeds weer wordt bijgevuld (Albert H. ziet dat het goed is) en ook de heren De Kort junior hebben hun draai gevonden. Met name mijn jongste blijkt ook een gezonde snoepkont van formaat te zijn. Bijkomend voordeel is dat we zo met z’n allen weer een beetje dichter bij die 250 gram groente per dag komen, die we volgens het Voedingscentrum tot ons zouden moeten nemen. En dus minder afhankelijk zijn van afgeladen borden met groente bij het diner.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik er nog een beetje aan moet wennen, aan dat radijsje bij de koffie. Maar ik ben dan ook nog een relatief groentje op het gebied van het gezonde snoepen.